
Złamanie kości piętowej może być niepełnosprawne. W większości przypadków obrażenia te są wynikiem urazu. Wypadki samochodowe i upadki z dużej wysokości okazują się najczęstszymi przyczynami, dla których ten uraz w ogóle występuje. Jednak czasami mniej poważne urazy mogą również powodować złamanie, takie jak wyskoczenie z niskiego murku i lądowanie bezpośrednio na pięcie.
Kość piętowa jest najbardziej podatną na złamania spośród wszystkich kości stępu. Złamania kości stępu stanowią około 2 procent wszystkich złamań u dorosłych. Spośród tych złamań 60 procent jest klasyfikowanych jako złamania kości piętowej. Kości pięty często ulegają uszkodzeniu w zderzeniu, w którym inne części szkieletu również ulegają uszkodzeniu. W aż 10 procentach tych przypadków pacjent kończy ze złamaniem biodra, kręgosłupa lub innej kości piętowej. Urazy tego obszaru często powodują uszkodzenie stawu skokowo-piętowego i powodują sztywność stawu. Uraz znacznie utrudnia chodzenie po pochyłej powierzchni lub nierównym podłożu.
Aby lepiej zrozumieć złamanie, musisz zrozumieć anatomię stopy. Stopa składa się z kości, naczyń krwionośnych, nerwów, mocnych pasm trzymających kości razem (więzadeł), mocnych pasm przytwierdzających mięśnie do kości (ścięgien), tkanki tłuszczowej, mięśni, skóry i paznokci.

Małe złamanie kości piętowej

Duże złamanie kości piętowej i operacja chirurgiczna polegająca na połączeniu kawałków kości
Opracowując plan leczenia, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii, takich jak:
Ponieważ większość złamań powoduje poszerzenie kości, celem leczenia jest przywrócenie prawidłowej anatomii pięty. Pacjenci, u których przywrócono prawidłową anatomię, będą mieli lepsze wyniki niż ci, u których tego nie zrobiono. Odtworzenie anatomii często wiąże się z zabiegiem chirurgicznym, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań.
Jeśli nie ma żadnych fragmentów złamanej kości, które zostały przemieszczone w wyniku urazu, operacja może nie być konieczna. Gipsowanie i unieruchomienie mogą być opcją, aby utrzymać złamane końce w odpowiednim położeniu podczas gojenia. Nie można obciążać stopy, dopóki kość nie będzie miała szansy na całkowite zagojenie, co może potrwać od sześciu do ośmiu tygodni, jeśli nie dłużej.
Otwarta repozycja i wewnętrzna fiksacja obejmują repozycjonowanie fragmentów kości do normalnego ustawienia. Do utrzymania wszystkiego razem używa się specjalnych śrub. Jeśli fragmenty kości są zbyt duże, przezskórna fiksacja śrubami może przesunąć fragmenty z powrotem na miejsce, naciskając na nie bez konieczności dużego nacięcia. Specjalistyczne śruby można wprowadzić przez małe nacięcie, aby pomóc utrzymać fragmenty kości razem.
Get started with Rehab My Patient today and revolutionize your exercise prescription process for effective rehabilitation.
Start Your 14-Day Free Trial